Nou al een tijdje zit ik ergens mee en het word alleen erger en erger, we zijn 3 zussen van moeder, 2 van zelfde vader en ik van andere vader, jaren voelde ik me buiten gesloten maar kon er mee dealen, maar sinds onze moeder in 2017 is overleden lijkt het alsof ik niet meer tel als zus..

Onze moeder heeft ons opgevoed dat er zussen zijn geen halfZussen.. Maar ja nu zij der niet meer is, gaat alles anders en ben ik opzij gezet en zijn hun zussen en ik ben niemand in hun beeld,

Ik heb der veel verdriet door en weet soms niet hoe of wat ik ermee moet, als ik ze erop aanspreek word er gezegd dat ik spoken zie en dat het helemaal niet zo is, maar het is zo duidelijk dat andere me vragen hoe dan, zussendag word ik niet gevraagd niks, lijkt soms alsof ze zich schamen voor me of iets,

Vreemde die me waarderen en van me houden maar me eigen bloed en vlees waar ik mee ben opgegroeid behandeld me als een stuk vuil, er zijn veel die zeggen laat gaan maak je niet druk laat ze maar begrijpen niet hoeveel pijn zoiets kan doen..

Maar ik ga afstand nemen, ga voor mezelf kiezen ophouden met de grote zus spelen, ophouden met er zijn wnr hun mij denken nodig te hebben, ik ga deze hoofdstuk afsluiten.. Ben enig kind van me moeder en vader, en Zussen heb ik niet meer..

Moest dit ff kwijt want voelt als een messteek in mijn arme kleine hart… En vandaag was de druppel,

Tot de volgende blog maar weer, verder met mijn levensverhaal,

Daar gaan we dan, ik ben geboren in Geldrop Noord Brabant, mijn ouders waren getrouw en vrij jong toen ik geboren was, na enkele jaren zijn ze gescheiden, en verhuisde me moeder en ik naar Den haag, daar een paar jaar gewoond, toen ik ongeveer 6 jaar was verhuisde we maar Amsterdam, me moeder hertrouwde met de vader van mij twee zusjes, ik word officieel geadopteerd door mijn stiefvader, al hadden we eerlijk gezegd nooit een band met elkaar, ik voelde me altijd buiten gesloten en kalmde veel aan mijn oma en tante van moederskant, heb paar jaar bij hun gewoond omdat ik niet kon verwerken dat ik opeens een zusje had, en drn nog 1, die alle aandacht en liefde kreeg, voelde me opzij gezet,de jongste werd mijn oogappeltje, ik deed alles met en voor haar,

Na aantal jaren in Amsterdam gewoond te hebbem zijn we verhuisd naar Almere, in eerste instantie vertikte ik het om daar te gaan wonen, wilde niks horen van verhuizen naar een wild vreemde stad ver van oma en tante vandaan, uiteindelijk na veel tegenstribbelen ben ik toch meegegaan, de relatie van mijn moeder en stiefvader liep niet meer ok, ze gingen scheiden, me moeder verhuisde naar haar eigen woning en ik ging mee, mijn moeder en ik hadden nooit een moeder en dochter band gehad, ik ging naar school paste op me zusjes en ging werken in weekenden en vakanties, ik probeerde zo min mogelijk thuis te zijn om de ruzies met me moeder te voorkomen,ze had der eigen aparte leven en een aparte manier van liefde tonen,

Op mijn 17 jarige leeftijd besloot ik na een ruzie met me moeder dat ik niet meer daar kon wonen, ik ging bij me tante wonen die altijd klaar stond en staat voor mij tot op heden, ik zal niet zeggen dat ik een lieverdje was, want geen enkele puber/tiener is dat, maar wonen met me moeder onder 1 dak was niet te doen, de ruzies werden erger en erger, me stiefvader verliet Nederland terug naar zijn geboorte land, ik voelde me in de steek gelaten,me moeder had aandacht voor me twee zusjes en zag mij meer als vriendin dan als oudste dochter,

Op mijn 19 ontmoete ik de liefde van mijn leven(althans dat d8 ik). Ik verhuisde naar Rotterdam om zo dichterbij te zijn, ik besloot te stoppen met school en fulltime te gaan werken in de horeca, was gelukkig meer als gelukkig, we gingen samen wonen, alles ging goed, tot op moment dat ik merkte dat mijn partner vreemd ging, ik was jong er erg naief, ik d8 zolang ik gelukkig ben is er niks aan de hand, maar dingen werden steeds erger, ik acsepteer de steeds meer omdat ik de liefde en aandacht niet kwijt wilde, ik begon in mezelf te twijvelen en werd onzeker, praten kon ik niet wat dat had ik nooit van huis meegekregen,hoe moeilijker het werd hoe meer ik dichtklapte, elke avond huilend biddend dat het op hield en dat ik weer gelukkig kon zijn….

Zo gingen jaren voorbij…

Word vervolgd

Zo daar ben ik weer dan, zoals ik gister al zei liefde is soms niet voor iedereen weggelegd,

Ik heb een relatie gehad van 15 jaar… Het koste me veel moeite om me erbij neer te leggen en door te gaan, ben nu bijna 8 jaar vrijgezel en de angst zit nog steeds in me dat als ik me compleet geef er iets mis gaat of dat er misbruik gemaakt word van mij goedheid,

Na vele jaren ben ik meer van mezelf gaan houden en heb ik geleerd dat self-love het beste is om jezelf terug te vinden en om de muur die je gebouwd hebt te breken… Tuurlijk heeft het me moeite gekost en veel energie en zkr dagen gehad dat ik d8 doe niks meer ik geef op… Maar ik ben niet zo ingesteld ik geef nooit op ga altijd tot bittere einde en dat zal ik dit x ook doen..

Koste wat kost zal ik ooit kunne zeggen dat ik een van de gelukkigste vrouwen ben op deze aardbodem.. Na alles wat ik mee heb gemaakt verdien ik dat wel… Sommige dingen komen en gaan in je leven en sommige blijven een pij elijk herinnering… Haal er wat positiefs uit want alleen dan kan je doorgaan, laat je verleden los en bouw een nieuwe toekomst…. Liefdevol en vredig zoals jij tijd gewild hebt… Dat is ook wat ik nu doe mezelf een betere toekomst bieden.. En hopen dat alles wat me hartje begeert ooit zal uitkomen, verlies nooit hoop en geef zkr nooit op…

Leven opzich is al vol stress en pijnlijke dingen, ik maak mij leven elke dag makkelijker en probeer altijd positief te zijn en door te gaan met waar ik mee bezig ben… Doelen te stellen en ervoor gaan… We moeten allemaal wel, hoe pijnlijk of hard de situatie ook mag zijn.. Onthoi een ding goed je BENT NIET DE EERSTE EN ZKR NIET DE LAATSTE die zich zo voelt of heeft gevoeld….

Ik denk dat wij vrouwen vaker onze ervarings moeten delen met elkaaren elkaar moeten steunen…

Mijn levens motto….

GEEF NIET OP…. GA DOOR TOT HET BITTERE EINDE…. IL KAN EN ZAL VALLEN MAAR STA STERKER OP EM VECHT HARDER DOOR… WANT OOK IL HEB RWCHT OP GELUK LIEFDE EN VREDE IN MIJN LEVEN…… TOT GAUW WEER

Ik

O

eboi

Zo daar ga ik dan na veel twijvelen heb ik besloten om mijn verhalen en ervaringen te delen met de rest, heb jaren geleeft dat alles geheim moest blijven en dat ik me moest schamen voor de manier waarop ik leefde,

Ik weet ff niet waar te beginnen, maar late we gwn ergens beginnen, liefde is iets wat je tegemoet komt er voor je is en je niet in de steek laat, dat word je geleerd op jongere leeftijd, maar der word nooit vertel dat er mensen rondlopen die daar misbruik van maken, van je goedheid je hart van je liefde en je aandacht,soms denk ik dat ik gwn de juiste niet ben tegen gekomen en dat het nog moet gebeuren,

Wnr zal het gebeuren wnr ik oud en versleten ben dat er niemand meer omkijkt, heb zelfs vaak genoeg in gedachte dat ik gwn of te dik of gwn niet waard bent of van je houden, en lief te hebben, ik denk dat een ieder dat wel eens heeft gehad, leven is soms gwn erg oneerlijk..

Maar ik zal jullie zeggen de beste liefde is die wat je jezelf geeft de juiste waardering de juiste aandacht en de juiste manier van houden van.. Besefte laatst pas dat hoe meer ik van mezelf ging houden hoe meer ik merkte dat de mensen om me heen die het echt met me menen er zijn..

Men kijk anders naar je en al zie ik er soms slobber uit men kijkt en vraagt en praat, terwijl ik dat voorheen nooit heb gehad, ik kan wel de hele nacht doorgaan maar zal zkr terug komen om hier op verder te schrijven over wat ik denk en voel over de thema liefde

Dit is een voorbeeldbericht, dat oorspronkelijk gepubliceerd is als onderdeel van Blogging University. Schrijf je in voor een van onze tien programma’s en begin op de juiste manier aan je blog.

Vandaag ga je een bericht publiceren. Maak je geen zorgen over hoe je blog eruitziet. Maak je geen zorgen als je deze nog geen naam hebt gegeven of je je overweldigd voelt. Je hoeft alleen op de knop ‘Nieuw bericht’ te klikken en ons te vertellen waarom je hier bent.

Wat is het nut hiervan?

• Het geeft nieuwe lezers context. Waar sta je voor? Waarom moeten mensen je blog lezen?
• Omdat je je hierdoor kunt concentreren op je eigen blog-ideeën en wat je met je blog wilt bereiken.

Het bericht kan kort of lang zijn, een persoonlijke introductie van je leven of een missieverklaring in blogvorm, een manifest voor de toekomst of een eenvoudig overzicht van het soort berichten dat je wilt publiceren.

Om je op weg te helpen, staan hieronder een aantal vragen:

• Waarom heb je een openbare blog, in plaats van een persoonlijk dagboek?
• Over welke onderwerpen zul je schrijven, denk je?
• Wie wil je bereiken via je blog?
• Als je heel het komende jaar blijft bloggen, wat hoop je daar dan mee te bereiken?

Niets van dit staat nog vast. Een van de leuke dingen van blogs is dat ze continu veranderen naarmate we leren, groeien en met elkaar communiceren, maar het is goed om te weten waar je bent begonnen en waarom je een blog hebt gemaakt. Door je doelen vast te stellen, krijg je misschien een paar goede ideeën voor berichten.

Geen idee hoe je moet beginnen? Noteer gewoon het eerste dat in je opkomt. Anne Lamott, schrijver van een boek, auteur van een geweldig boek over schrijven, zegt dat je jezelf toestemming moet geven om een ‘belabberde eerste versie’ te schrijven. Anne heeft een goed punt: begin gewoon met schrijven en maak je later pas zorgen over het verbeteren ervan.

Wanneer je er klaar voor bent om te publiceren, geef je je bericht drie tot vijf tags die de essentie van je blog beschrijven: schrijven, fotografie, fictie, opvoeden, eten, auto’s, films, sport … of wat dan ook. Met deze tags kunnen andere mensen die interesse hebben in je onderwerpen je vinden in de Reader. Kies voor ‘zerotohero’ als een van je tags, zodat andere nieuwe bloggers je ook kunnen vinden.

Dit is een voorbeeldbericht, dat oorspronkelijk gepubliceerd is als onderdeel van Blogging University. Schrijf je in voor een van onze tien programma’s en begin op de juiste manier aan je blog.

Vandaag ga je een bericht publiceren. Maak je geen zorgen over hoe je blog eruitziet. Maak je geen zorgen als je deze nog geen naam hebt gegeven of je je overweldigd voelt. Je hoeft alleen op de knop ‘Nieuw bericht’ te klikken en ons te vertellen waarom je hier bent.

Wat is het nut hiervan?

• Het geeft nieuwe lezers context. Waar sta je voor? Waarom moeten mensen je blog lezen?
• Omdat je je hierdoor kunt concentreren op je eigen blog-ideeën en wat je met je blog wilt bereiken.

Het bericht kan kort of lang zijn, een persoonlijke introductie van je leven of een missieverklaring in blogvorm, een manifest voor de toekomst of een eenvoudig overzicht van het soort berichten dat je wilt publiceren.

Om je op weg te helpen, staan hieronder een aantal vragen:

• Waarom heb je een openbare blog, in plaats van een persoonlijk dagboek?
• Over welke onderwerpen zul je schrijven, denk je?
• Wie wil je bereiken via je blog?
• Als je heel het komende jaar blijft bloggen, wat hoop je daar dan mee te bereiken?

Niets van dit staat nog vast. Een van de leuke dingen van blogs is dat ze continu veranderen naarmate we leren, groeien en met elkaar communiceren, maar het is goed om te weten waar je bent begonnen en waarom je een blog hebt gemaakt. Door je doelen vast te stellen, krijg je misschien een paar goede ideeën voor berichten.

Geen idee hoe je moet beginnen? Noteer gewoon het eerste dat in je opkomt. Anne Lamott, schrijver van een boek, auteur van een geweldig boek over schrijven, zegt dat je jezelf toestemming moet geven om een ‘belabberde eerste versie’ te schrijven. Anne heeft een goed punt: begin gewoon met schrijven en maak je later pas zorgen over het verbeteren ervan.

Wanneer je er klaar voor bent om te publiceren, geef je je bericht drie tot vijf tags die de essentie van je blog beschrijven: schrijven, fotografie, fictie, opvoeden, eten, auto’s, films, sport … of wat dan ook. Met deze tags kunnen andere mensen die interesse hebben in je onderwerpen je vinden in de Reader. Kies voor ‘zerotohero’ als een van je tags, zodat andere nieuwe bloggers je ook kunnen vinden.

Dit is een voorbeeldbericht, dat oorspronkelijk gepubliceerd is als onderdeel van Blogging University. Schrijf je in voor een van onze tien programma’s en begin op de juiste manier aan je blog.

Vandaag ga je een bericht publiceren. Maak je geen zorgen over hoe je blog eruitziet. Maak je geen zorgen als je deze nog geen naam hebt gegeven of je je overweldigd voelt. Je hoeft alleen op de knop ‘Nieuw bericht’ te klikken en ons te vertellen waarom je hier bent.

Wat is het nut hiervan?

• Het geeft nieuwe lezers context. Waar sta je voor? Waarom moeten mensen je blog lezen?
• Omdat je je hierdoor kunt concentreren op je eigen blog-ideeën en wat je met je blog wilt bereiken.

Het bericht kan kort of lang zijn, een persoonlijke introductie van je leven of een missieverklaring in blogvorm, een manifest voor de toekomst of een eenvoudig overzicht van het soort berichten dat je wilt publiceren.

Om je op weg te helpen, staan hieronder een aantal vragen:

• Waarom heb je een openbare blog, in plaats van een persoonlijk dagboek?
• Over welke onderwerpen zul je schrijven, denk je?
• Wie wil je bereiken via je blog?
• Als je heel het komende jaar blijft bloggen, wat hoop je daar dan mee te bereiken?

Niets van dit staat nog vast. Een van de leuke dingen van blogs is dat ze continu veranderen naarmate we leren, groeien en met elkaar communiceren, maar het is goed om te weten waar je bent begonnen en waarom je een blog hebt gemaakt. Door je doelen vast te stellen, krijg je misschien een paar goede ideeën voor berichten.

Geen idee hoe je moet beginnen? Noteer gewoon het eerste dat in je opkomt. Anne Lamott, schrijver van een boek, auteur van een geweldig boek over schrijven, zegt dat je jezelf toestemming moet geven om een ‘belabberde eerste versie’ te schrijven. Anne heeft een goed punt: begin gewoon met schrijven en maak je later pas zorgen over het verbeteren ervan.

Wanneer je er klaar voor bent om te publiceren, geef je je bericht drie tot vijf tags die de essentie van je blog beschrijven: schrijven, fotografie, fictie, opvoeden, eten, auto’s, films, sport … of wat dan ook. Met deze tags kunnen andere mensen die interesse hebben in je onderwerpen je vinden in de Reader. Kies voor ‘zerotohero’ als een van je tags, zodat andere nieuwe bloggers je ook kunnen vinden.